Odpowiedź jest prosta.
Bo ujmując rzecz symbolicznie pan prezydent Komorowski do wystukania na telefonie komórkowym (jednym palcem) banalnego SMS-a potrzebuje co najmniej kilku minut, a może i więcej. Poza tym mam pewne wątpliwości, czy wiedziałby, który guzik należy nacisnąć w razie nuklearnego zagrożenia.
A w Polsce właśnie rozpoczęła się „rewolucja” młodego pokolenia, które w przeciwieństwie do aktualnie urzędującego Prezydenta dokładnie to samo pisze w kilka sekund (dziesięcioma palcami), jak niegdyś Halina Czerny-Stefańska na Steinwayu.
I to by było na tyle, jak mawiał śp. profesor mniemanologii stosowanej Jan Tadeusz Stanisławski.
Krzysztof Pasierbiewicz (nauczyciel akademicki)
Post Scriptum
Ktoś może mi zarzucić, że upraszcam problem.
Otóż kochani! Przez blisko 50 tat, jakie spędziłem na uczelni zrozumiałem, że w nauce, podobnie jak w sztuce i polityce, prócz pracowitości, trzeba mieć jeszcze talent, intuicję, wyobraźnię i odwagę.
Bo znam setki przykładów, jak gros ludzi zajmujących się nauką, a także polityką wykonywało gigantycznie mrówczą pracę kompletnie na darmo, gdyż zbrakło im wyobraźni by spostrzec, że poszli w złą stronę, a co jeszcze gorsze, nie mieli odwagi, by w stosownym momencie porzucić błędnie obrany kierunek. Widziałem, jak się męczą, grzęznąc w coraz mniej istotnych szczegółach, uznając, jakże błędnie, to, co robią, za zgłębianie wiedzy, bądź jedynie słuszną polityczną linię.
Pamiętajcie o tym proszę!
Czytaj więcej:
http://salonowcy.salon24.pl/466594,jak-dzieci-we-mgle
