Od czasu Marszu Niepodległości 11 listopada, w polskich mediach pro-rządowych trwa niewiarygodnie nienawistna nagonka na opozycję prawicową i wszystko, co płynie z naszej staropolskiej tradycji.
Zastanawiałem się, jak wytłumaczyć to niepojęte zjawisko. Usiadłem wczoraj przy biurku, napisałem tytuł i zrezygnowałem po kilku minutach, bo brakowało mi słów, a nad zdrowym rozsądkiem zaczęły brać górę emocje.
Aż tu dzisiaj, chyba zrządzeniem Niebios, pewna pisarka przysłała mi mejla z opinią o Polakach wyrażoną przez znanego angielskiego pisarza, cytuję:
„Zawsze byłem stronnikiem polskiej idei, nawet wtedy, gdy moje sympatie opierały się wyłącznie na instynkcie. Moja instynktowna sympatia do Polski zrodziła się pod wpływem ciągłych oskarżeń miotanych przeciwko niej; i rzec mogę wyrobiłem sobie sąd o Polsce na podstawie jej nieprzyjaciół. Doszedłem mianowicie do wniosku, że nieprzyjaciele Polski są prawie zawsze nieprzyjaciółmi wielkoduszności i męstwa. Ilekroć zdarzało mi się spotkać osobnika o niewolniczej duszy, uprawiającego lichwę i kult terroru, grzęznącego przy tym w bagnie materialistycznej polityki, tylekroć odkrywałem w tym osobniku, obok powyższych właściwości, namiętną nienawiść do Polski. Nauczyłem się oceniać ją na podstawie tych nienawistnych sądów i metoda okazała się niezawodną”.
Gilbert Keith Chesterton
Krzysztof Pasierbiewicz
(nauczyciel akademicki)
